Sweet grapes 15

~~ Aoi~~

                Wyszedłem  po cichu z jego pokoju i udałem się do kuchni. Z lodówki wyciągnąłem schowaną bardzo głęboko wódkę i zabrałem ją do salonu, gdzie usiadłem na kanapie, odkręciłem alkohol i  nalałem go do literatki. Nalałbym całą, gdyby nie Uru, który złapał mnie za ramię. Popatrzałem na niego zbolałym wzrokiem.

                 

                 - Nie przesadzaj. - Odstawił butelkę na stół. Chciał już dodać coli do mojej szklanki, ale ja ubiegłem go i wypiłem  całą zawartość. Oczywiście wykrzywiło mi to twarz i przekręciło żołądek, ale właśnie to było mi potrzebne. Chciałem wymazać z pamięci  ten ich pocałunek.

                 

                - Uderz mnie. - Powiedziałem i nastawiłem policzek.

               

                - He?  - Widziałem w jego oczach  niezrozumienie.

                

                 - Uderz mnie!  Nie rozumiesz prostego przekazu, idioto?! - Krzyknąłem na niego i poczułem uderzenie w nos. Teraz miałem wymówkę, by nie wstydzić się łez.

                

                 - Dlaczego mnie uderzyłeś? Teraz płaczę - szepnąłem i oparłem się o jego ramię.  Gorące łzy spływały mi po policzkach, teraz już ich nie zatrzymywałem. Poczułem, że Uru przytula mnie i pozwala się wypłakać, dodatkowo nos pulsował bólem.

               

                 - Och, Aoi, nie zmieniłeś się. - Nalał do mojej szklanki wódki i podał mi ją. Wypiłem ją i aż się skrzywiłem. Pamiętam, że później wypiłem jeszcze jedną i położyłem się na kanapie. Sen będzie w tym momencie najlepszy.

~~ Kai ~~

            Zebrałem w sobie siłę i odepchnąłem od siebie Ryutaro, a następnie wymierzyłem mu siarczystego policzka. Był tak mocny, że aż zapiekła mnie dłoń, a Ryutaro od uderzenia odchylił głowę w prawo. Ciężko oddychałem i  nie rozumiałem, co się dzieje. Chciałem pobiec za Yuu, ale Ryutaro złapał mnie za przegub i ścisnął.

                 

                -Puszczaj - powiedziałem cicho. Nie patrzyłem na niego . Byłem zawstydzony tą całą sytuacją. Nie powinienem pozwolić mu na ten pocałunek i nie odwzajemniać go.

                 

               -Najpierw wysłuchaj mnie, proszę - powiedział twardo, a ja pokręciłem przecząco głową. Nie chciałem go słuchać.

               

               - Niby dlaczego mam Cię słuchać po tym, co zrobiłeś?  - zapytałem, chociaż już wyobrażałem sobie, jak wypycham go za drzwi mieszkania Yuu

                 

               - Bo Cię o to proszę. - Popatrzał na mnie tak prosząco, że nie potrafiłem odmówić. Kiwnąłem głową, by zaczął mówić.

               

               - Zrozum, on nie jest dla Ciebie. Zaciągnie Cię do łóżka. Już jesz mu z ręki, ubierając się w mundurek, który noszą dziwki – powiedział, a ja wściekłem się, dosłownie. Ponownie wymierzyłem mu policzka,  co spowodowało, że puścił mój przegub.

               

             - Za kogo się uważasz ,obrażając go?! Yuu wcale taki nie jest!  - broniłem go zażarcie.

                 

              - Uwierz, słyszałem co nieco o nim i wcale nie jest taki dobry, jak ci się wydaje. Udaje dobrego, a tak naprawdę zostawi Cię, gdy będziesz go potrzebował najbardziej - powiedział jadowicie.

                 

              -Przynajmniej był, gdy go potrzebowałem i nie odwracał głowy, gdy chuligani ze szkoły ciągnęli mnie do kibla, by mi umyć włosy - zakpiłem. Dokładnie pamiętam ten moment. Był to pierwszy dzień szkoły, a oni już obrali mnie sobie za swój cel. Zamieniłem z Ryutaro kilka słów i dosłownie sprzed jego oczu chuligani złapali mnie i zaczęli ciągnąć. Ryutaro wtedy po prostu odwrócił wzrok, zamiast mi pomóc.

Ryutaro nie odpowiedział już nic.

                 

             -Wynoś się i nie wracaj -  powiedziałem i pokazałem dłonią drzwi. Na moje szczęście chłopak wyszedł. Westchnąłem i rzuciłem się na łóżko, nakrywając głowę poduszką.

Dziękuję, bardzo dziękuję  mojej Becie :* i wszystkim czytelnikom oraz zachęcam do komentowania :)